Caracas: piknik miejski

Kiedy? W każdy wtorek o 19:30. Gdzie? Za każdym razem na innym miejskim placu. Przynieść zdrowe jedzenie i dużo dobrego humoru.

Ślub Miejski w ramach miejskiego pikniku z 19 grudnia, fot. Ser Urbano

Zwłaszcza w ostatnich latach Caracas, stolica Wenezueli, znana jest najbardziej jako drugie najniebezpieczniejsze miasto na świecie (zaraz za San Pedro Sula w Hondurasie). Po zmroku mało kto wychodzi na ulicę, a jeśli już wychodzi, przemyka szybko z zakratowanego domu do zakratowanego lokalu, starając się nie przebywać zbyt długo w niezakratowanej przestrzeni miejskiej. Roczna średnia 134 morderstw na sto tysięcy mieszkańców (w sumie przeszło 4 tysiące morderstw w roku 2013), plaga kradzieży i nierzadkie porwania nie zachęcają do pozostawania na zewnątrz.

Z drugiej strony lwia część ofiar wymienianych w statystykach to osoby aktywnie uczestniczące w porachunkach między grupami przestępczymi, a nie zwykli obywatele (chociaż ci ostatni również cierpią skutki milionów sztuk nielegalnie posiadanej broni). W Caracas nie jest bezpiecznie, ale też nie jest prawdą, że wyjście po szóstej wieczorem do piekarni na rogu pociąga za sobą bezapelacyjny wyrok śmierci. Psychoza strachu skutkuje opustoszałymi ulicami, a opustoszałe ulice dają jeszcze większe pole manewru dla przestępców: spirala przemocy nakręca się.

Grupa Ser Urbano [Być Miejskim] usiłuje przywrócić przestrzeni miejskiej jej pierwotne przeznaczenie jako przestrzeni rozmów, spotkań i spędzania wolnego czasu; a także przestrzeni dla ludzi w mieście zawładniętym przez samochody: większość członków kolektywu przemieszcza się na rowerach.

Piknik bożonarodzeniowo-kolędowy, plaza La Castellana, autor tekstu w głębi z cuatro w ręce, fot. Ser Urbano

Główną aktywnością grupy jest cotygodniowy piknik. Organizuje się go w każdy wtorek wieczorem, za każdym razem na innym z miejskich placów. Przynosi się koc, talerzyki, kubki, sztućce i jedznie: najlepiej samodzielne przygotowane, najczęście - choć nie zawsze - wegetariańskie.

Zobacz także-> San Jose: Kostaryka pokazuje jak można korzystać z przestrzeni miejskiej

Ktoś przyrządzi butlę lemoniady, ktoś inny pieczonę cukinią i czekoladę domowej roboty. Następnie prosimy jedną z nowych osób, by powitała zebranych, wygłaszając coś w rodzaju świeckiego błogosławieństwa na nadchodzące momenty wspólnego spożywania, no i jemy. Miseczki z jedzeniem krążą wokół obrusu. Bywa, że jest gitara, albo cuatro, się gra, się śpiewa. Ludzi podchodzą, pytają, że o co chodzi, że jak to i że czy mogą się dołączyć. Jasne, że mogą, piknik jest otwarty dla wszystkich.

Piknik Świąteczny z 25 grudnia, Los Proceres, fot. Ser Urbano

Wydarzenie trwa zwykle od 19.30 do 22-22:30, bo o 23 zamykają metro: to dla tych, którzy akurat nie przyjechali rowerem. Od czasu do czasu odbywaja się pikniki dodatkowe, takie jak ten na Boże Narodzenie, kiedy 25 grudnia zebraliśmy się nie wieczorem, a po południu, o czternastej, czy niecały tydzień wcześniej, w sobotę, na Boda Urbana, czyli ślubie miejskim, gdzie miejskim węzłem małżeński połączono trzy miejskie pary. Zdarzają się pikniki tematyczne: przebierane, z prezentami, muzyczne czy piknik poetycki. Z tego ostatniego zresztą wykluły się spotkania Atardecer Poetico [Poetycki Zachód Słońca], odbywające się zazwyczaj w ostatnie czwartki miesiąca przy Plaza Venezuela. Uczestników zjawia się nieco mniej, a główna aktywność przekierowana jest z jedzenia na czytanie wierszy własnych i cudzych.

I co? Nie taka Caracas straszna, jak ją malują.

Na koniec jeszcze kilka zdjęć, wszystkie przechwycone od grupy Ser Urbano.